روح و ریحان

ابوالفضل العباس(ع) در کلام امام حسین(ع)، امام صادق(ع) و حضرت مهدی(عج)

حضرت امام صادق علیه‌السلام همواره از عمویش عباس ‌علیه‌السلام تجلیل به عمل مى‌آورد و با درود و ستایش‌هاى عطرآگین از ایشان یاد مى‌کرد و مواضع قهرمانانه‌اش در روز عاشورا را بزرگ مى‌داشت. از جمله سخنانى که امام درباره قمر بنى هاشم(ع) فرموده است، اینکه: «عمویم عباس بن على (علیه‌السلام) بصیرتى نافذ و ایمانى محکم داشت. همراه برادرش حسین جهاد کرد، به خوبى از بوته آزمایش بیرون آمد و شهید از دنیا رفت…» (ذخیرة الدارین، ص 123 به نقل از عمدة الطالب)

امام صادق علیه‌السلام از برترین صفات مجسم در عمویش که مورد شگفتى اوست چنین نام مى‌برد:

1- «تیزبینى»

تیزبینى، پیامد استوارى رأى و اصالت فکر است و کسى بدان دست پیدا نمى‌کند، مگر پس از پالودگى روان، خلوص نیت و از خود راندن غرور و هواهاى نفسانى و عدم سلطه آنها بر درون آدمى.

تیز بینى از آشکارترین ویژگی‌هاى ابوالفضل العباس علیه‌السلام بود. از تیزبینى و تفکر عمیق بود که حضرت به تبعیت از امام هدایت و سیدالشهداء امام حسین علیه‌السلام برخاست و بدین گونه به قله شرف و کرامت دست یافت و خود را بر صفحات تاریخ، جاودانه ساخت. پس تا وقتى ارزشهاى انسانى پایدار است و انسان آنها را بزرگ مى‌شمارد، در برابر شخصیت بى مانند حضرت که بر قله‌هاى انسانیت دست یافته است سر بر زمین مى‌ساید و کرنش مى‌کند.

2- «ایمان استوار»

یکى دیگر از صفات بارز حضرت، ایمان استوار و پولادین اوست. از نشانه‌هاى استوارى ایمان حضرت، جهاد در کنار برادرش بود که هدفش جلب رضایت پروردگار متعال به شمار مى‌رفت و همانطور که در رجزهایش روز عاشورا بیان داشت از این جانبازى کمترین انگیزه مادى نداشت و همین دلیلى گویاست بر ایمان استوار حضرت.

3- «جهاد» با حسین علیه‌السلام

فضیلت دیگرى که امام صادق علیه‌السلام براى عمویش، قهرمان کربلا، عباس علیه‌السلام نام مى‌برد، جهاد تحت فرماندهى سالار شهیدان، سبط گرامى پیامبر اکرم صل الله علیه و آله و آقاى جوانان بهشت است. جهاد در راه آرمان برادر، بزرگترین فضیلتى بود که حضرت ابوالفضل بدان دست یافت و نیک از عهده آزمایش به درآمد و در روز عاشورا قهرمانی‌هایى از خود نشان داد که در دنیاى دلاورى و شجاعت بى مانند است …

گفته‏ اند ارباب تحقيق و خرد/ ذات بحت و بود محض است آن احد

مزد و مطلق از خصوص و از عموم / وز عروض و لا عروض و هر رسوم‏

مطلقست اعنى ز قيد خاص و عام/ نه بود وصف و نشان او را نه نام‏

جمله ز او آثار كثرت منتفى است /در حجاب لا تعين مختفى است‏

عاريست از وصف كثرت وحدتش/ دور از شرط تعين نسبتش‏

هست يكتايى چنان يكتا كه او /در عدد داخل شود بي گفتگو

از عددها وحدتش خارج بود/ نى چو واحد در عدد داخل شود

حق زوجه واحديت بى‏ مقال/ جامع كل صفاتست و كمال‏

در مقام واحديت از جهات/ مي پذيرد علم و تعيين و صفات‏

واحديت وصف ذات حضرتست/ فرض در وى اعتبار كثرتست‏

يافت اندر واحديت اعتبار/ اسم و رسم و نعت و وصف از هر قرار

هست واحد از احد اول نزول/ مر حقيقت از محمد «ص» در وصول‏

اى محمد در جواب مشركان/ كه تو را گويند حق را ده نشان‏

اين بتان ما بود پيدا كه چيست/ تو بما بنما كه معبود تو كيست‏

گو تو ايشان را هو اللَّه احد/ او نگنجد در اشارت در عدد

پاك و بيرون است از عين و عيان/ نه اشارت مي پذيرد نه ميان‏

منفرد اندر صفات و ذات خويش /مطلق از ادراك مخلوقات خويش‏

شان او يكتايى است اندر وجود /نيستش ثانى بذات و وصف و بود

اندران حضرت خرد را راه نيست /ممكنى از هستيش آگاه نيست‏

نك ز اللَّه الصمد بشنو بيان /اوست معبود و پناه بندگان‏

هر وجودى‏ راست بر وى احتياج/ او نباشد از وجودى لا علاج‏

بي نياز است از وجود غير خود /كرد خلق او بر ظهور خير خود

نيست فوقش آمرى او ناهيى /خلق را نز مشيتش آگاهيى‏

باشد از وصفش يكى لا جوف له/ خورد و خواب آنجا ندارد هيچ ره‏

يا كه من غير شبيه آمد صمد /نيست مانندى مر او را در سند

نى از او زايد ولد يا هيچ چيز / نى ز چيزى گشته او زائيده نيز

نيست همتايى مر او را هيچ كس/ هم نه عقلى را بدركش دسترس‏

نه شبيه او راست در ذات و صفات/ هم نه تغيير و تبدل از جهات‏

اعتقاد اينست پيدا و خفى /بارالها تو گواهى بر صفى‏

تفسیر صفی

دانلود همخوانی«لبیک یا ربّ الأمم»

روز قیامت وقتی است که همه در محضر خدا حاضر می‌شوند. نتیجه ضلالت گروه‌های دنباله‌روی استکبار در آنجا ظاهر می‌شود. در آیه 21 سوره مبارکه «ابراهیم» آمده است: «وَبَرَزُواْ لِلّهِ جَمِیعًا فَقَالَ الضُّعَفَاء لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُواْ إِنَّا کُنَّا لَکُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللّهِ مِن شَیْءٍ قَالُواْ لَوْ هَدَانَا اللّهُ لَهَدَیْنَاکُمْ سَوَاء عَلَیْنَآ أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِیصٍ؛ و همگى در برابر خدا ظاهر مى‏‌شوند پس ناتوانان به گردن‌کشان مى‏‌گویند ما پیروان شما بودیم آیا چیزى از عذاب خدا را از ما دور مى‏‌کنید؟ مى‏‌گویند اگر خدا ما را هدایت کرده بود قطعا شما را هدایت مى‏‌کردیم، چه بى‏‌تابى کنیم چه صبر نماییم براى ما یکسان است، ما را راه گریزى نیست».

این آیه نشان می‌دهد که هر کسی در زندگی باید مراقب باشد که دنباله‌روی چه کسی است و به چه کسی رأی می دهد؟ اگر کسی کورکورانه از کسی تبعیت کرد این آیه درباره او صادق است. عقل و خرد داریم و خداوند می‌گوید خردمحور باشید.

در چند جای قرآن، این دعوای گمراهان و رهبران گمراه‌کننده در چند آیه آمده است. در آیه 47 سوره مبارکه «غافر» هم داریم: «وَإِذْ یَتَحَاجُّونَ فِی النَّارِ فَیَقُولُ الضُّعَفَاء لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا کُنَّا لَکُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا نَصِیبًا مِّنَ النَّارِ؛ و آنگاه که در آتش شروع به آوردن حجت مى‏‌کنند زیردستان به کسانى که گردنکش بودند مى‏‌گویند ما پیرو شما بودیم پس آیا مى‏‌توانید پاره‏‌اى از این آتش را از ما دفع کنید». این آیه ما را هشدار می‌دهد که از صراط مستقیم زندگی منحرف نشویم.

ادامه »

خطرناک‌ترین گمراهان کسانی هستند که هم خودشان گمراه هستند و هم دیگران را گمراه می‌کنند.

گمراهان از نظر قرآن چند طائفه هستند. طائفه اول ابلیس است که نام خاص شیطان جن است. طائفه دوم رهبران فاسد سیاسی هستند. سران استکبار و رهبران فاسد سیاسی نخستین گروه از انسان‌های شیطان‌صفت هستند که هم گمراه و هم گمراه‌کننده هستند که به دلیل قدرت سیاسی و امکاناتی که برای گمراه‌ کردن مردم دارند از خطرناک‌ترین عوامل بیرونی گمراهی محسوب می‌شوند.

در روایتی از پیامبر اکرم(ص) داریم: خطرناک‌ترین چیزی که من بر شما می‌ترسم رهبران گمراه‌کننده است که این خطر در جامعه اسلامی اتفاق افتاد و جامعه اسلامی گمراه شدند که این گمراهی تا امروز هم ادامه دارد.

اینکه می گوییم «وَلاَ الضَّالِّینَ» یعنی خدایا ما نه در گروه «المَغضُوبِ عَلَیهِمْ» باشیم و نه در گروه گمراهان. در کنار این دعا باید توجه کنیم اگر می‌خواهیم این دعا مستجاب شود باید از کسانی نباشیم که دنباله‌روی استکبار هستند. کسانی که دنباله‌روی استکبار هستند این دعا برای آن‌ها مستجاب نمی‌شود کمااینکه بسیاری از مسلمانان هر روز این دعا را در نماز می‌خوانند اما برایشان مستجاب نمی‌شود.

امام علی از فاطمه سلام الله علیهما نقل نموده است، که: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: ای فاطمه! کسی که بر تو درود بفرستد، خداوند او را می بخشد، و به من، در هر جای بهشت که باشم، ملحق می کند.»

۱٫ بهشت

یزید بن عبد الملک از پدرش و از جدّش نقل کرده است که: بر فاطمه سلام الله علیها وارد شدم، پس او ابتدا بر من سلام کرد، و فرمود حالت چگونه است؟ عرض کردم: به دنبال خیر و برکت هستم. آن گاه فرمود: «أَخْبَرَنِی أَبِی وَ هُوَ ذَا هُوَ أَنَّهُ مَنْ سَلَّمَ عَلَیهِ وَ عَلَی ثَلَاثَةَ أَیامٍ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ قُلْتُ لَهَا فِی حَیاتِهِ وَ حَیاتِکِ قَالَتْ نَعَمْ وَ بَعْدَ مَوْتِنَا؛ (۱)

پدرم خبر داد، در حالی که زنده بود، هر کسی سه روز بر او و بر من سلام کند، خدا بهشت را بر او واجب می کند. عرض کردم: در حیات او و شما؟ فرمود: بلی، و بعد از مرگمان.»

۲٫ بخشش گناهان

امام علی علیه السلام از فاطمه سلام الله علیها نقل نموده است، که: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «یا فَاطِمَةُ مَنْ صَلَّى عَلَیکِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ أَلْحَقَهُ بِی حَیثُ کُنْتُ مِنَ الْجَنَّةِ؛ (۲) ای فاطمه! کسی که بر تو درود بفرستد، خداوند او را می بخشد، و به من، در هر جای بهشت که باشم، ملحق می کند.»

امام صادق علیه السلام از پدرانش نقل نموده است: «مَنْ زَارَ قَبْرَ الطَّاهِرَةِ فَاطِمَةَ فَقَالَ السَّلَامُ عَلَیکِ … ثُمَّ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ؛ (۳) کسی که قبر [آن] پاکیزه [یعنی] فاطمه را زیارت کند، پس بگوید: سلام بر تو ای فاطمه!… سپس طلب استغفار کند، خداوند او را می بخشد و داخل بهشت می کند.»

۳٫ نجات از سختی های قیامت

امام باقر علیه السلام از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل نموده است که فرمود: «مَنْ زَارَنِی أَوْ زَارَ أَحَداً مِنْ ذُرِّیتِی زُرْتُهُ یوْمَ الْقِیامَةِ فَأَنْقَذْتُهُ مِنْ أَهْوَالِهَا؛ (۴) کسی که مرا و یا یکی از فرزندانم را زیارت کند، روز قیامت او را زیارت می کنم و از سختیهای قیامت نجاتش می دهم.» یقیناً از بارزترین و کامل ترین مصداق ذریه آن حضرت، فاطمه زهرا سلام الله علیها می باشد.

ابن عباس از رسول خدا صلی الله علیه و آله در حدیثی که درباره امام حسن علیه السلام آمده است، نقل کرده است که آن حضرت فرمود: «مَنْ زَارَهُ فِی بَقِیعِهِ ثَبَتَتْ قَدَمُهُ عَلَى الصِّرَاطِ یوْمَ تَزِلُّ فِیهِ الْأَقْدَامُ؛کسی که او را در بقیع زیارت کند، قدمش بر (پل) صراط استوار می شود، در روزی که قدمها می لغزند

ادامه »

آیت الله مجتهدی تهرانی در گزیده ای از بیانات خود می فرمایند: از خدا بخواهیم که در دل ما به غیر از او مهر دیگری نباشد.

بر اساس آیه 4 سوره احزاب درباره آنان که جز خدا از دیگران هم کمک می خواهند ،خداوند می فرماید: مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ…: خداوند براى هيچ مردى در درونش دو دل ننهاده است…

بر اساس این آیه انسان نباید غیر از خدا مهر دیگری را به دل راه دهد .از خدا بخواهیم که فقط خودش به تنهایی در دل ما باشد و فقط از او یاری بجوییم.

سخنان امیرالمومنین (علیه السلام) در هنگام دفن پیکر پاک بانو فاطمه زهرا (سلام الله علیها) :
سلام بر شما ای رسول خدا
من دو سلام دارم، یکی از طرف خودم یکی از طرف دخترتون که در کنار شما دفن میشود
عجب خیلی سریع ملحق شد به شما
تحملم برای این برانگیخته شده شما کم شده
گویا دیگر پوستم نرم شده برایش
من وقتی خودم را تسلیت بدم به این می نگرم که چه مصیبت سختی را به شما گذراندم
خود من کسی بودم که شما را در قبرتون خوابانیدم
جان مبارک شما در میان سینه من به آسمان رفت
ما از خداییم و به سوی او برمیگردیم
آن ودیعه و امانتی که داده بودید برگشت…

برای دانلود مداحی«مرو زهراء» اینجا کلیک نمایید.

وقتی تنهاییم،دنبال دوست می گردیم.

پیدایش کردیم،دنبال عیب هایش می گردیم.

وقتی که از دست دادیمش،دنبال خاطراتش می گردیم،

و همچنان تنها می مانیم.

هیچ چیز آسان تر از قلب نمی شکند.پس مواظب دوستانمان باشیم.

وقتی كه پیامبراكرم صلی الله علیه وآله و سلم در شب معراج به آسمان چهارم رسید، فرشته ای را دید كه لوحی در پیش روی خود نهاده و در آن نگاه می كند و مانند رودی اشك از دیدگان می ریزد.

آن ملك متوجه حضور رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم درآسمان چهارم نشد و لذا جبرئیل با بال خود براو زد و هنگامی كه ملك متوجه شد، بلافاصله ركاب آن حضرت را بوسید ، تعظیم و اكرام نمود و عرض كرد: یا رسول الله مرا معذور دارید، چرا كه نور زیادی از این لوح متصاعد بود و به همین جهت من متوجه حضور شما نشدم.

آن حضرت فرمودند: در این لوح چه چیزی نوشته شده است؟ ملك عرض كرد، در این لوح نوشته است: لا اله الا الله، محمد رسول الله، علی ولی الله. سپس ملك گفت كه من دو ركعت نماز بجا آورده ام كه بیست هزار سال طول كشیده است.

به امر خدا پنج هزار سال در قیام و پنج هزار سال در ركوع و پنج هزار سال در سجود و پنج هزار سال درحال تشهد بودم. حالا ثواب این نماز را به شما هدیه می كنم به امت شما. حضرت باز فرمودند كه امت من احتیاج به نماز تو ندارند. پس بدان كه به عزت خدا هر كس از گناهكاران امت من یك بار صلوات بفرستند، ثواب آن از بیست هزارسال طاعت تو برتر است.

منبع:آمالی صدوق، ج 3، ص 429/ لثالی الاخبار،ج3، ص 429

در سخنان رهبر انقلاب اسلامی درباره‌ی مراسم عزاداری آمده است: «در مراسم عزاداری سیدالشهداء علیه‌السلام، به روح آن واقعه باید توجه نمود نه اینكه فقط صورت‌سازی و تصویرسازی شود.»

در خصوص تأكید حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بر معرفت‌بخش بودن مراسم عزاداری و ضرورت گریه بر حسین علیه‌السلام و شناخت علت این گریه و تأكید بر آن، بجاست كه به احادیث ذیل اشاره نماییم:

* اشك هنگامی ارزشمند می‌شود كه …
در روایتی امام صادق علیه‌السلام به فردی به نام مِسْمَعُ ضمن بیان مطالب فراوانی فرمودند:
«رَحِمَ اللَّهُ دَمْعَتَكَ أَمَا إِنَّكَ مِنَ الَّذِینَ یعَدُّونَ فِی أَهْلِ الْجَزَعِ لَنَا وَ الَّذِینَ یفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ یحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا وَ یخَافُونَ لِخَوْفِنَا وَ یأْمَنُونَ إِذَا أَمِنَّا» (بحارالأنوار، ج ۴۴، ص ۲۸۹)
خداوند اشك‌های چشم تو را موجب رحمتت قرار دهد. چراكه تو از كسانی هستی كه اهل جزع بر مصیبت ما و فرح بر شادی ما و حزن بر اندوه ما و هراس از خوف ما و امن بر ایمنی ما محسوب می‌شوی.

به تعبیری دیگر، یعنی عاملی كه موجب حزن و جزع و خوف و مصیبت ما شود، تو را به گریه می‌آورد و تنها ایمنی ما به تو امنیت می‌دهد و به این ترتیب امام صادق علیه‌السلام به مِسْمَعُ می‌فهمانند كه بكاء و عَبْرَة، كه در زبان فارسی بدون توجه به تفاوت معانی آنها، هر دو به گریه تفسیر می‌شوند، هنگامی دارای ارزش است كه از دلسوزی گریه كننده بر مصیبت حسین علیه‌السلام خبر داده و او را از عامل ایجاد مصیبت باز دارد.

در حدیث دیگر چنین آمده كه مفضل در مجلسی مشاهده نمود كه امام صادق علیه‌السلام و همه اهل خانواده‌اش بر مصیبت حسین علیه‌السلام می‌گریند، از این رو از آن حضرت پرسید:
«یا مَوْلَای مَا فِی الدُّمُوعِ یا مَوْلَای فَقَالَ مَا لَا یحْصَى إِذَا كَانَ مِنْ مُحِقّ»‌ (بحارالأنوار، ج‌۵۳، ص ۲۳)

مولای من! اجر پاداش این گریه‌ها چقدر است؟ كه امام صادق علیه‌السلام در پاسخ او فرمودند: این اجر قابل احصاء نمی‌باشد. اما این اجر غیر قابل شمارش به كسی تعلق می‌گیرد كه گریه‌اش از روی حقیقت بوده و اعتقادش بر حق باشد. یعنی دلسوزی و اندوه او از مصیبت حسین علیه‌السلام، حقیقتاً عامل بازدارندگی او از ایجاد مصیبت برای آن بزرگوار شده و او را از اعتقاد و عملی كه یزید و لشكر او بدان مبتلا بودند، پرهیز داده و دور نماید.

در روایت دیگری از امام باقر علیه‌السلام آمده است كه فرموده‌اند:
«لَیسَ مِنْ عَبْدٍ یذْكَرُ عِنْدَهُ أَهْلُ الْبَیتِ فَیرِقُّ لِذِكْرِنَا إِلَّا مَسَحَتِ الْمَلَائِكَةُ ظَهْرَهُ وَ غُفِرَ لَهُ ذُنُوبُهُ كُلُّهَا إِلَّا أَنْ یجِی‌ءَ بِذَنْبٍ یخْرِجُهُ مِنَ الْإِیمَان»‌ (الكافی، ج‌۸، ص ۱۰۱)
هیچ بنده‌اى نیست كه مصیبت ما خاندان (به اعتبار عامل و سبب‌اش) نزد او ذكر شود و او بر این مصیبت (و علت ایجاد آن) دل بسوزاند، جز آنكه فرشتگان بر پشت او دست نوازش كشیده و همه گناهانش آمرزیده شود، مگر گناهى او را از دایره ایمان خارج كند. (یعنی آه و ناله‌ی فرد، صرفاً بدون معرفت به عامل ایجاد مصیبت باشد و بر خلاف آنچه كه با گریه نشان می‌دهد در درونش، سبب و انگیزه‌ای كه او را از عامل ایجاد مصیبت برای اهل‌بیت علیه‌السلام رهایی بخشد، وجود نداشته باشد كه در این صورت، چنین فردی، اهل حق و ایمان محسوب نشده و از این وعده، محروم خواهد ماند.
* از عامل ایجاد مصیبت ما بپرهیز
در روایت دیگری امام رضا علیه‌السلام پس از اینكه دعبل را به خواندن مرثیه جدش حسین علیه‌السلام ترغیب می‌نمایند و به او تأكید می‌كنند كه در خلال مرثیه‌خوانی‌اش، خصایص بنی‌امیه یعنی دشمنان آن حضرت علیه‌السلام ‌را بیان كند، در فرازی از گفتار خود به دعبل، چنین می‌فرمایند:
«اِرْثِ الْحُسَینَ فَأَنْتَ نَاصِرُنَا وَ مَادِحُنَا مَا دُمْتَ حَیاً فَلَا تُقَصِّرْ عَنْ نَصْرِنَا مَا اسْتَطَعْتَ» (بحارالأنوار ج‌۴۵، ص۲۵۷)
ای دعبل! بر حسین علیه‌السلام مرثیه بخوان. زیرا كه تو تا زنده هستی یاور ما و مدح كننده ما خواهی بود. اما (به صرف گریستن و گریاندن اكتفا نكن، بلكه دلسوزی بر حسین علیه‌السلام و گریه بر او را سبب نجات او از مصیبتی كه موجب دلسوزی و گریه می‌شود، قرار بده یعنی) از یاری نمودن به میزانی كه می‌توانی كوتاهی نكن و از عامل ایجاد مصیبت ما به مقداری كه در توان توست، بپرهیز.

با توجه به احادیث فوق كه تنها قطره‌ای از دریای آن ذكر گردید، می‌توان به اهمیت تأكید رهبر انقلاب اسلامی بر معرفت‌بخش بودن مراسم عزاداری و بیان علت و ضرورت گریه بر مصیبت حسین علیه‌السلام تا اندازه‌ای واقف شده و به بخشی از توصیه‌های ایشان كه از ضروری‌ترین مسائل مطرح نزد نسل جوان است پی برد.

مقیم لندن بود.تعریف می کرد که یک روز سوار تاکسی می شود و کرایه را می پردازد.رانننده بقیه پول را که برمی گرداند، 20 پنس اضافه تر می دهد!

می گفت:«چند دقیقه با خودم کلنجار رفتم که بیست پِنس اضافه را برگردانم یا نه؟ آخر سر بر خودم پیروز شدم و بیست پِنس را پس دادم و گفتم: آقا! این را زیادی دادی…

گذشت و به مقصد رسیدیم. موقع پیاده شدن، راننده سرش را بیرون آورد و گفت:آقا از شما ممنونم.

پرسیدم: بابت چی؟

گفت: می خواستم فردا بیایم مرکز شما مسلمانان و مسلمان شوم، اما هنوز کمی مردد بودم.وقتی سوار ماشین شدید، خواستم شما را امتحان کنم. با ود شرط کردم اگر بیست پنس را پس دادید بیایم. فردا خدمت می رسیم.»

تعریف می کرد:«تمام وجودم دگرگون شد، حالی شبیه به غش به من دست داد! من مشغول خودم بودم در حالی که داشتم تمام اسلام را به بیست پنس می فروختم!»

منبع:کتاب من منم.نویسنده:علیرضا آرمیون

خداوند حجت الإسلام و المسلمین حاج آقای سلامتی را حفظ کند که یکی از علما و عارفان وارسته شهر ما و از شاگردان مرحوم آیت الله بهجت می باشند. وقتی در پای منبر ایشان می نشینی از هرچیزی غیر از خداوند متعال دل می بری و جز خدا چیزی نمی بینی. شب گذشته که در مراسم عزاداری سالار شهیدان به صحبت های ایشان گوش میکردم در مورد گناه نکردن و خوف از خدا بحث میکردند، به  نصیحتی از مرحوم بهجت اشاره کردند: شخصی از ایشان درخواست نصیحت می کند.آیت الله بهجت میفرمایند: گناه نکن. اگر گناه کردی سریع توبه کن و اگر گناه کردی گناه حق الناسی نکن. اگر گناه حق الناسی کردی، تا حلالیت نگرفته ای آرام منشین.

الهی

ای معبود من و یگانه پناهگاه من

تو همیشه و همه جا همراه من و یاد من هستی.

اما منِ بنده، شاید در جایی که مانعی برایم پیش آید و یا مشکلی باشد که از همه نومید گردم، آنگاه بسویت می آیم.

خدایا

ای معبودی که گناهانم و لغزش هایم را میپوشانی تا عیوبم بر دیگران آشکار نشود و چه عیبی بدتر از گناه…

بارالهی

حمد و ستایش مخصوص توست و تنها تویی که بدون نظر به همین شکر ناچیز، نعمت های بی حد و حصر را در اختیار گذاشته ای و چه بسا بسیاری از آنها را نمی شناسم.

خدایا تو را چگونه شکر کنم ، در حالی که همین شکر کردن ، خود نعمتی است از تو برای من.

خدایا از تو میخواهم که کمکم کنی تا از نعمت هایی که برایم عطا فرمودی در راه درست و کمک به دیگران و یاری دینت استفاده کنم.

الهی

بر محمد(ص) و اهل بیت پاکش درود بفرست و ما را از شیعیان و دوستان واقعی ایشان قرار بده.

آمین یا ربّ العالمین

١- نمازهای یومیه را در پنج وعده بخوانید و نماز شب را حتما بپای دارید.

٢- اوقات خواب خود را کم کنید و بیشتر قرآن بخوانید (بویژه سورۀ مزّمّل).

٣- راس ساعت مقرر که بیدار می شوید ، دیگر نخوابید.

۴- روزهای دوشنبه و پنجشنبه را روزه بگیرید.

۵- کم خوری را پیشه کنید ( خود را به خوردن شیر ، خرما و حلوا عادت بدهید ).

۶- در مجالس و میهمانیهای باشکوه که فقرا به آن راه ندارند شرکت نکنید و خود نیز چنین مجالسی نداشته باشید .

٧- برای عهد و پیمان اهمیت فوق العاده قائل باشید .

٨- به تهیدستان انفاق کنید.

٩- از مواضع تهمت دوری کنید.

١٠- دل به دنیا نبندید و آن را بر دستور خدا ترجیح ندهید.

١١- لباس ساده بپوشید و از پوشیدن لباس رنگی خودداری کنید.

١٢- از نظر مادّی به پایینتر از خود و از نظر معنوی به اولیاء الله بنگرید.

١٣- کار نیک خود را فراموش کنید و گناهان گذشتۀ خود را به یاد بیاورید.

١۴- زیاد صحبت نکنید و دعاها را زیاد بخوانید ( بخصوص دعای روز سه شنبه را ).

١۵- اول هر ماه ، خرج یک روز خود را صدقه بدهید

١۶- دانش های فنی (بویژه رانندگی ، مکانیک و رادیو تلویزیون) را فرا بگیرید .

١٧ - به ورزش بخصوص کوهنوردی و شنا اهمیت بدهید.

١٨ - از اخبار روز مسلمین و جهان با خبر شوید ( هر روز حداقل یک بار اخبار کامل را بشنوید).

١٩- بیشتر مطالعه کنید.

الهی

ای بیننده نمازها، ای پذیرنده نیازها…

ای داننده رازها و ای شنونده آوازها…

ای مطلع بر حقایق و ای مهربان برخلایق…

عذرهای ما بپذیر که تو غنیّ و ما فقیر…

عیب های ما مگیر که تو قویّ و ماحقیر…

اگر بگیری بر ما ، حجت نداریم

اگر بسوزی طاقت نداریم…

از بنده خطا آید و ذلت و از تو عطا آید و رحمت.

امام علي علیه السلام :

اللِّسَانُ سَبُعٌ إِنْ خُلِّيَ عَنْهُ عَقَرَ .( نهج البلاغه،حكمت60 )
زبان تربيت نشده ، درنده اى است كه اگر رهايش كنى مى گزد.

انسان كامل، يعني امام معصوم (ع) ظرف اراده فعلي و علم فعلي ذات اقدس إله است. آنچه در جهان امكان مي گذرد، انسان كامل به اذن خداي سبحان از آن آگاه است و مسير اراده الهي را آشناست.
اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السَّلام) منبع فيّاض رحمت الهي، چشمه جوشان معرفت و حاملان حقيقي تمام دانش ها هستند. « امام جعفر صادق (ع) » در دوران رهبري خويش با تاسيس مذهب جعفري و تربيت شاگرداني سرآمد در تمامي فنون و دانش ها، منظومه نوراني علم و معرفت را فرا روي جهان بشريت قرار دادند كه رمز بقاي فكري و فرهنگي مكتب نوراني اسلام و مذهب تشيع محسوب مي شود. در آستانه فرا رسيدن سالروز شهادت آن خورشيد هدايت، به واكاوي برخي از انديشه ها و نصايح گهربار جعفري در بيان حكيم متالّه « آيت الله جوادي آملي » مي پردازيم.

انسان كامل، يعني امام معصوم (ع) ظرف اراده فعلي و علم فعلي ذات اقدس إله است. آنچه در جهان امكان مي گذرد، انسان كامل به اذن خداي سبحان از آن آگاه است و مسير اراده الهي را آشناست. اگر در سخنان نوراني علي بن ابيطالب (ع) آمده است كه سَلُونِي قَبلَ اَنْ تَفقِدُونِي فَإنّي بِطُرُقِ السَّماءِ اَعلَمُ مِنّي بِطُرُقِ الاَرض(1)، فرمود: قبل از اينكه مرا از دست بدهيد، هر چه مي خواهيد از من سوال بكنيد، براي اينكه من راههاي آسمان را بهتر از راههاي زمين مي دانم؛ همان بيان را به زبان ديگر وجود مبارك امام صادق (ع) مي فرمايد.

منظور از آسمان اين منظومه شمسي نيست كه الآن عدّه زيادي در آن تردد مي كنند؛ آسماني كه قرآن كريم از آن ياد كرده است كه فرمود: روزي شما در آسمان است، دعاي شما به آسمان مي رسد، درهاي آسمان به روي كفّار باز نمي شود: لاتُفَتَّحُ لَهُمْ اَبوابَ السَّماء(2)؛ اين آسمان فيزيكي و مادي نيست كه كفّار مرتّب رفت و آمد مي كنند!بنابراين وجود مبارك حضرت امير كه مي فرمايد: من راههاي آسمان را بهتر از راههاي زمين مي دانم و از من بپرسيد، منظور آسمان ظاهر نيست؛ چون آسمان ظاهر و زمين هر دو در حكم زمينند، آنچه كه به مُلك بر مي گردد، عالم زمين است.

اهل بيت (ع) تنها حاملان حقيقي علوم

مشابه همين بيان را وجود مبارك امام صادق (ع) دارد، فرمود: در هيچ جاي عالم علم صحيحي پيدا نمي شود، مگر اينكه از بركت اهل بيت است. اين حرف، حرف آساني نيست. كسي با اين حرف مخالفت نكرده! آن حرفي كه علي بن ابيطالب فرمود: من راههاي آسمان را بهتر از راههاي زمين مي دانم، كسي با او مخالفت نكرده. با خود علي بن ابيطالب مخالفت كردند، او را شهيد كردند، ولي نتوانستند بگويند: شما صادق نيستيد ( معاذ الله )! و هيچ كسي هم پيدا نشد بگويد هر چه مي خواهيد از من بپرسيد!…

ادامه »

هشتم شهریور هر سال، یادآور شهادت رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر شهید جمهوری اسلامی است. همه ساله با فرا رسیدن این ماه، ‌نام و یاد‌ خاطرات‌ شهیدان محمدعلی رجایی و محمد جواد باهنر زنده می‌شود و این فرصتی است تا از این عزیزان شهید و دیگر شهدای دولت و دولتمردانی که جان در راه ایمان و اعتقاد خود به اسلام، امام و انقلاب تقدیم کردند، یاد کنیم.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، شکاف‌ میان ملت و دولت، برداشته شد و حاکمان از میان خود مردم برخاستند. آنان درد مردم را داشتند. به قدرت مردم، مؤمن بودند. به مردم و ایثار و فداکاری آنان اتکا کردند. خدمت به مردم را افتخار دانستند. از آنجا که رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) فرموده بودند: اگر به من خدمتگزار بگویید، بهتر از این است که رهبر بگویید. همین نگاه بود که در دولت نیز جریان پیدا کرد. دولت شهید رجایی به عنوان مردمی‌ترین دولت تا آن زمان توانست با بهره‌گیری از همین نگاه، شکاف ملت و حاکمیت را پر کند.

دولتمردانی که از میان مردم برخاسته بودند، شب و روز به خدمت مشغول شدند و با اعتقاد به استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی که مردم در خیابان‌ها آن را فریاد زده بودند، همه تلاش و همت خود را برای رسیدن به این آرمان به خرج دادند. سخت‌کوشی این دولتمردان که از میان جامعه اسلامی‌مان برخاسته و از درد‌های به جا مانده از سال‌های شاهنشاهی و ستم حاکمان مردم گریز و ایمان ستیز پهلوی در کشور آگاه بودند، توانست نوید افقی روشن و تابناک را ‌بدهد.
شهید رجایی شهید باهنر
مسئولین دولتی از رئیس‌جمهور شهید دکتر رجایی تا نخست وزیر آن شهید دکتر باهنر و تک تک وزیران و مدیران آن دولت در خطرناک‌ترین صحنه‌ها حاضر شدند و برای رسیدن به آرمان‌های ملت، لحظه‌ای سستی نکردند و از پای ننشستند تا آنجا که چند تن از آنان از جمله شهید قندی‌ (وزیر پست و تلگراف و تلفن)‌، موسی کلانتری ‌(وزیر راه و ترابری)‌ و… در حادثه هفتم تیر ماه ۱۳۶۰ به شهادت رسیدند. گروهی از آنان همانند شهیدان دکتر مصطفی چمران (وزیر دفاع) و مهندس تندگویان (وزیر نفت) به جبهه‌های دفاع مقدس شتافتند و اسیر و شهید ‌و برخی از آنان در کوچه و خیابان‌ها به دست مناقفین و ضد انقلاب‌ ترور و به شهادت رسیدند.

وقتي جمعه گذشته از پارك بر مي‌گشتيم، دخترم اصرار كرد كه كمي بيرون شهر رانندگي كنه. تازه گواهینامه‌اش رو گرفته بود و من خیلی به رانندگیش اعتماد نداشتم. با اشاره همسرم قبول كردم و اون پشت فرمان نشست. همه چيز تو مسير به خوبي مي‌گذشت تا اينكه متوجه شدم ماشين به سمت شانه خاكي جاده مي‌ره. به دخترم نگاه كردم، با اينكه خواب نبود ولی فرمان را نمي‌چرخوند. ناخودآگاه، داد زدم: آهاي! چه كار مي‌‌كني؟ با خنده و خونسردي گفت: هيچي! مي‌بينين كه دارم رانندگي مي‌كنم. با گرهی که به ابروهام انداختم، فرمان را به سمت مسير اصلي برگرداند و به راهش ادامه داد. چيزي نگذشت كه دوباره ديدم ماشين داره به سمت شانه خاكي سمت چپ مي‌ره. داد زدم و گفتم: ببينم خوابت مي‌آد؟ معلومه داري چه كار مي‌كني، نكنه مي‌خواي ما رو به كشتن بدي؟! دوباره خنديد و گفت: نه سرحال سرحالم. بابا مي‌شه برگردين و مسير پشت سرتون رو ببينين. با اصرار او برگشتم و نگاهي به پشت سرمون كردم و با تعجب گفتم: كه چي؟ گفت: جاده خلوت خلوته. نه؟ جلوي ما هم ماشيني تو خيابون نيست. درسته؟ حواسم هم خيلي جَمعه و با احتياط چند تا مانور اومدم! هنوز حرفش تموم نشده بود كه با تعجب گفتم: عمداً اين طوري رانندگي كردي؟

با احترام گفت: باباجونم! اگه به يه سؤال من پاسخ بدين، همه چيز روشن مي‌شه. با خواهش همسرم قبول كردم كه به سؤالش جواب بدم. زير زيركي چشمكي به مامانش زد و با احساس گفت: باباي گلم! اگه من فرمان ماشين رو در كل مسير ثابت نگه دارم و اصلاً به سمت راست يا چپ حركت ندم، چي مي‌شه؟
از سؤالش تعجب كردم. نگاهي به او و همسرم كردم و سرم رو تكان دادم. همسرم كه گفتگوي من و دخترم را دنبال مي‌كرد، گفت: خب جوابش رو بده ببينيم چي مي‌خواد بگه!
گفتم: خُب. معلومه ديگه، آخه اين سؤال پرسيدن داره؟ حتماً يه نقشه‌اي تو سرتون دارين!
با هم زدن زير خنده. دخترم گفتم: جوون من بگو كار دارم.
نفس عميقي كشيدم و با سردي گفتم: خب تصادف مي‌كنيم و احتمالاً آسيب ببينيم. نمي‌دونم شايد هم پليس جريمه‌مون كنه.
با تبسم گفت: آفرين بابا! درست گفتين. بعد به مامانش گفت: فعلاً دستم به فرمان بنده، شما بابايي رو تشويق كنين. يه جايزه هم پيش من دارن!

نتونستم جلوي خنده خودم رو از كارهاي بامزه دخترم بگيرم. بي‌صبرانه منتظر پاسخ بودم. نخواست زياد منتظرم بذاره. سري تكان داد و گفت: سرعتم در كل مسير زياد كه نبود، بود؟ جاده هم كه خلوت بود، مگه نه؟ ولي… ولي ما ديديم كه شما چقدر ترسيدين. البته حق هم دارين؛ چون احساس مسئوليت مي‌كنين.
گفتم: ترسيدم؟! دیگه چکار باید می‌کردم؟
گفت: قبول دارم كارم درست نبوده اما…
اما، باباجون! از خودتون ياد گرفتم كه به بزرگ‌ترم احترام بذارم و با احترام نظرم را بگم. خب من نظرم را مي‌گم، اگه اشتباه مي‌كنم شما راهنمايي‌ام كنين. شما راننده اين ماشين هستين و از اون مهم‌تر، راننده و مسئول ماشين خانواده و يا بهتر بگم مدير زندگي هستين. چرا؟ چرا شما مانند بسياري از مردان فاميل، هميشه فرمان مديريت‌تون به يك سمت ثابته ؟ اگه فرمان زندگي فقط روي سياست يا فوتبال يا كار يا…. ثابت نگه داشته بشه، خطرناك نيست؟ راننده خانواده هر طور برونه، از دوربين مخفي خدا، در امان مي‌مونه و جريمه نمي‌شه؟ ماشين خانواده با خواب بودن راننده‌اش، تصادف نمي‌كنه؟ زندگي منشوريه كه هزار بعد و پيچ و خم داره. شما هم بايد متناسب با مسير زندگي، ماشين خانواده را برونين. چند دقیقه پیش، توی پارك اصلا متوجه نشدين موقع چايي درست كردن، دست مامان چسبيد به كتري و تاول زد! نه، براي اينکه اونجا هم با فاميل و دوستان بحث سياسي مي‌كنين. فقط گاهي به من گفتين چرا مثل قبل مطالعه نمي‌كنم، اما شده بيايين تو اتاقم كمي بنشينين پاي درد و دلم. بابا! من سياسي نيستم، اما شنيدم توی پارك از كار يه مسئولی ناراحتين كه چرا به نظر دیگران احترام نمي‌ذاره!

بعد خنديد و گفت: بابا از حرفام ناراحت نشين‌ها، شما اگه مسئول هم بشين، مثل همون مسئولی می‌شین كه الان در بحث سياسي بهش گير مي‌دين و مي‌گين: فقط كار خودش رو مي‌كنه و بقیه رو به حساب نمی‌آره! بعد با چشماني نمناك به من نگاه كرد و گفت: بابا جون! به خدا دوستت داريم، اما حال و روز ما بيشتر براتون مهم باشه!!!
فقط فهمیدم زندگي كلاسی است كه درس‌ها و عبرت‌هاش، رايگان به ما مهارت‌ها رو می‌آموزند. فقط كافي است «توجه كنيم»، «بخواهيم»، «ببينيم»، «بشنويم» و «بكار ببريم».
برداشت‌ها
*ما ابعاد مختلف معنوی، اجتماعی، زیستی، عاطفی، اقتصادی و… داریم. نباید در یکی رشد کاریکاتوری کنیم و گرنه تعادل شخصیت‌مان به هم می‌خورد.
*ما به عنوان انسان احتمال خطا در تفکر و رفتارمان داریم. برای دفع ضرر خود را در آینه نظر، تجارب، پیشنهاد و انتقاد خیرخواهان خود ببینیم.
*بزرگ‌ترین عیب ما، غفلت از عیوب خودمان است و زیر ذره‌بین قرار دادن عیوب دیگران است.
*گفتگو و مذاکره در خانواده سلامت روان خانواده را افزایش می‌دهد.
*مدیر و سرپرست متعادل، نقش کلیدی در ایجاد خانواده متعادل دارد.
*کتاب خانواده متعادل نوشته دکتر محمدرضا شرفی نشر انجمن اولیاء و مربیان را مطالعه کنیم .

پی نوشت :
منبع:ماهنامه خانه خوبان، معاونت فرهنگی، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، ش46، مهرماه سال 1391.

در محضر بزرگان فرصتی است برای آموختن و در حقیقت راه میان‌بری است به سوی خوبی‌ها و درستی‌ها که تقدیم به همه دوستان عزیز می‌گردد.

1) ایستادن
حضرت علی (ع) می‌فرماید: ایستاده آب ننوشید، چرا که درد بی‌درمان آورد، مگر اینکه خدای عزوجل بهبودی بخشد.
امام صادق (ع) با تفکیک میان نوشیدن در شب و روز، در حقیقت سخن حضرت امیر (ع) را تفسیر کرده و می‌فرماید: ایستاده آب نوشیدن در روز غذا را گوارا می‌کند و در شب زردآب می‌آورد.

2) با دست شسته
رسول خدا (ص) می‌فرمایند: دستانتان را بشوئید آنگاه در آنها آب بنوشید چرا که هیچ ظرفی پاکیزه‌تر از دست نیست.

منبع: مفاتیح الحیات

خدایا
تو تار و پود وجود مرا
با غم و درد سرشتی
تو مرا
با آتش عشق سوختی
در کوره ی غم گداختی
در طوفان حوادث ساختی و پرداختی
تو مرا
در دریای مصیبت و بلا غرق کردی
و در کویر فقر و حرمان و تنهایی سوزاندی

خدایا
تو را شکر میکنم که به من درد دادی
و نعمت درک درد عطا فرمودی
تو را شکر میکنم که جانم را با آتش غم سوزاندی
و قلب مجروحم را برای همیشه داغدار کردی
دلم را سوختی و شکستی
تا فقط جایگاه تو باشد

امام علی علیه السلام در حدیثی گهربار دلایل اینکه چرا باید در آغاز هر کار کوچک و بزرگی بسم الله الرحمن الرحیم بگوییم را بیان فرموده‌اند.
امام علی‌بن‌ابی‌طالب علیه السلام فرمودند: هنگام آغاز هر كار كوچك و بزرگى بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم بگوييد. يعنى براى اين كار، از خدا مدد مى‌‏جويم. خدايى كه جز او كسى سزاوار پرستش نيست.
پناهگاه پناهجو و فريادرس فرياد خواه است.
خداوند بخشنده‌‏اى كه با گسترش روزى بر ما رحم مى‏‌كند،

مهربان به ما، در آيين و دنيا و آخرتمان. دين را بر ما آسان و سبك و سهل گرفت. و به ما رحم مى‏‌كند با جدا كردن از دشمنانش.
متن حدیث:

قولوا عِندَ افتِتاحِ كُلِّ أَمرٍ صَغيرٍ أو عَظيمٍ: بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ؛ أَىْ أَستَعينُ عَلى هذَا الأَمرِ بِاللّه‏ِ الَّذى لا يَحِقُّ العِبادَةُ لِغَيرِهِ، المُغيثِ إذَ ا استُغيثَ، المُجيبِ إذا دُعىَ، الرَّحمنِ الَّذى يَرحَمُ بِبَسطِ الرِّزقِ عَلَينا، الرَّحيمِ بِنا فى أديانِنا و دُنيانا و آخِرَتِنا، خَفَّفَ عَلَينَا الدِّينَ و جَعَلَهُ سَهلاً خَفيفا، و هُوَ يَرحَمُنا بِتَمييزِنا مِن أعدائِهِ؛

“التوحيد، صفحه 232″

اگر چه تمامی آیات الهی برای زندگی انسان نازل شده‌اند، اما در این میان برخی از آیات با آثار و خواص حیرت انگیز خود می‌توانند در مواقع مختلف زندگی اعم از سختی‌ها و آسانی‌ها به ما کمک کنند و به بهترین شکل ممکن ما را از دریای مشکلات بیرون بکشند و راه موفقیت را به ما معرفی کنند.

بر خلاف سایر شماره های ضروری که ممکن است برای مدتی پاسخ گوی شما نباشد و شما را در انتظار قرار دهند، شماره های که در صدد معرفی آن‌ها هستیم ۲۴ ساعته هستند و شما در اولین ثانیه از
اگر چه تمامی آیات الهی برای زندگی انسان نازل شده‌اند، اما در این میان برخی از آیات با آثار و خواص حیرت انگیز خود می‌توانند در مواقع مختلف زندگی اعم از سختی‌ها و آسانی‌ها به ما کمک کنند و به بهترین شکل ممکن ما را از دریای مشکلات بیرون بکشند و راه موفقیت را به ما معرفی کنند

تماس، وصل خواهید شد و پاسخگوی سۆالات شما خواهند بود.

پیشنهاد می‌کنیم که با سرمایه گذاری اندکی وقت، این شماره‌ها و همچنین آیاتی که ذکر می‌شود را به حافظه خود بسپارید تا بتوانید در مواقع نیاز به راحتی با آن‌ها ارتباط برقرار کنید.

۱ - اگر با مشکلات فراوانی مواجه هستید با شماره ۲ و داخلی ۱۵۳ تماس بگیرید.

با تماس با این شماره مهم و ضروری راهی مطمئن و شایسته برای مبارزه و در نتیجه پیروزی بر مشکلات به شما معرفی می‌شود و در طول تاریخ انسان‌های زیادی با این شماره تماس گرفته و توانسته‌اند بر مشکلات غلبه کنند، برای شما به محض تماس با این شماره آیه نورانی زیر تلاوت خواهد شد:

(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ : ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از شکیبایی و نماز یاری جویید؛ زیرا خدا با شکیبایان است) (البقرة : ۱۵۳)

امیر مۆمنان علی علیه‌السلام از مصادیق بارز افرادی بود که در طول زندگی با این شماره بارها و بارها تماس گرفتند، چنانچه در روایتی می‌خوانیم که هر گاه کار سختی برای حضرت پیش می آمد حضرت دو رکعت نماز می‌خواندند (تفسیر صافی ذیل آیه شریفه)

همچنین در حالات صدرالدین شیرازی (معروف به ملاصدرا) و همچنین ابن سینا نیز نقل کرده‌اند که این دو مرد بزرگ در لحظات سختی و مشکلات با این شماره‌ها تماس گرفته و مشکلات علمی خود را این‌گونه حل می‌کردند. (فوائد الرضویه، ص ۳۸۰.)

ادامه »

انسانها دو دسته اند:

الف: بیشتر از دیگران تأثیر می پذیرند.

ب: بیشتر بر دیگران تأثیر می گذارند.

شاید بگویید: فقط انسانهای تأثیر گذار می توانند دیگران را محجبه کنند.

ولی شما هم می توانید حجاب خود را به دوستانتان هدیه بدهید.

اگر آنان ببینند یک دختر محجبه علاوه بر رعایت مسائل اسلامی ، فردی خوشرو ، با نشاط ، اجتماعی و فعال است؛ قطعاً نحوه پوشش شما هم در آنان تأثیر خواهد گذاشت.

شما می توانید با رفتار خود به آنان بگویید: محجبه بودن منافاتی با اجتماعی بودن و خوشرویی ندارد . بلکه خوش اخلاقی جزء سیره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام بوده است؛ به حدی که بسیاری از غیر مسلمانان و حتی دشمنان به علت اخلاق نیکوی آنان به مکتب اهل بیت علیه السلام تمایل پیدا می کردند.

پاک و منزه است خالق آسمان ها و زمین و هر آنچه در آنهاست.خدایی که هر چیز را به قدر و اندازه ای معلوم آفرید. آب ها را به قدر تشنگی موجودات نازل کرد. باران را از آسمان فرو فرستاد، ولی در هر رودی به اندازه ظرفیتش جاری کرد. خداوندا! هر آفریده ای را نزد تو ارزشی معیّن است. تو قدرت بی منتهایی که روزی هر کس را به اندازه معلوم، بر او نازل می کنی که اگر بیشتر به او ببخشی، همانا طغیان می کند و به راستی که تو به حال بندگانت آگاه و بینایی.

خداوندا! تنها تویی که قدر و ارزشت بی نهایت است و در حساب نمی گنجد. خدایا! تنها تویی که قَدْرت را هرگز نمی توان آن گونه که هست، دانست و شناخت.

خداوندا!تو را به قدر و عظمت بی نهایتت سوگند می دهم، یاری ام کن که قدر نعمت های بی شمارت را بدانم و سپاس گزار تو باشم. یاری ام کن که درباره آنچه به من عطا کرده ای، هرگز اسراف نکنم و آفریده های ارزشمند تو را هدر ندهم. خدایا! پناه می برم به تو از اینکه لحظه های زندگی ام را بیهوده تلف کنم. پناه می برم به تو از اینکه عمر گران بهایم را که والاترین نعمت توست، در راه خطا سپری کنم.

خدایا! مبادا از اسراف کنندگان در گناه باشم. مبادا از آن کسانی باشم که بر خویشتن زیاده روی روا داشته اند.مبادا جوانی ام را، حیاتم را و تمام فکر و نیرویم را به جای آنکه در راه شناخت خود و خالق خویش به کار بندم، در راه هوای نفس و پیروی از ابلیس هدر دهم. خداوندا! شیطان، اعمال اسراف کنندگان را در نظرشان زیبا می نمایاند.می دانم که تو اسراف کنندگان را دوست نداری،حتی آنان که در انفاق کردن اسراف می کنند.

پروردگارا! پناهم بده. مبادا از آنان باشم که روز قیامت، بر سر می کوبند که چرا عمر خویش را در گناه و غفلت از یاد خدا هدر داده اند.یاری ام کن که هرگز از اسراف کنندگان نباشم؛ چه آنان که نعمت های پروردگارشان را اسراف می کنند، چه آنان که به بندگان تو ستم می کنند و چه آنان که غرق در گناهند. همانا اسراف کاران، برادران شیطانند. و من پناه می برم به خدای خویش از اینکه پیرو شیطان باشم.

سپاس ها و ستایش ها همه از آنِ خداوند است؛ خدایی که بندگان خویش را به میانه روی در کارها سفارش و راه میانه روی را نیز بر آنان آشکار کرده است. پاک و منزّه است خدایی که بندگانش را به امن و آسایش فرامی خواند، سلام بر آنان که پیرو راه راست و هدایتند.

در این گردونه ی عالم
شهادت و سوختن و عشق ورزیدن مقدس است
عبادت کردن و قربانی شدن هدف است
و این اختیار ملکوتی به خود انسان واگذار شده است
این راه سوزان و آتشین و عشق شهادت را

خود انسان باید به اراده و اختیار خود بپیماید
و ارزش و همیت آن نیز در این اختیار نهاده شده است
همه ی عالم و همه ی مخلوقات خدا را عبادت میکنند
اما عبادت یک عاشق دلسوخته
که خود با پای خود به قربانگاه عشق آمده است
تا سراپای وجودش را به خاطر معشوق بسوزاند
با عبادت اجباری مخلوقات دیگر تفاوت دارد

امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرمایند:

اگر با چشم دل به آنچه كه از بهشت براى تو وصف كرده‏ اند بنگرى، از آنچه در دنياست دل مى‏ كَنى، هر چند شگفت ‏آور و زيبا باشد، و از خواهش‏ هاى نفسانى و خوشى‏ هاى زندگانى و منظره‏ هاى آراسته و زيباى آن كناره مى‏ گيرى، و اگر فكرت را به درختان بهشتى مشغول دارى كه شاخه‏ هايشان همواره به هم مى‏ خورند، و ريشه‏ هاى آن در توده‏ هاى مشك پنهان، و در ساحل جويباران بهشت قرار گرفته آبيارى مى ‏گردند، و خوشه‏ هايى از لؤلؤ آب دار به شاخه ‏هاى كوچك و بزرگ درختان آويخته، و ميوه‏ هاى گوناگونى كه از درون غلاف‏ها و پوشش‏ ها سر بيرون كرده‏ اند، سرگردان و حيرت زده مى‏ گردى: شاخه‏ هاى پر ميوه بهشت كه بدون زحمتى خم شده در دسترس قرار گيرند، تا چيننده آن هر گاه كه خواهد برچيند، مهمان داران بهشت گرد ساكنان آن و پيرامون كاخ‏ هايشان در گردشند و آنان را با عسل هاى پاكيزه و شراب‏ هاى گوارا پذيرايى كنند.آنها كسانى هستند كه همواره از كرامت الهى بهره ‏مند تا آنگاه كه در سراى ثابت خويش فرود آيند و از نقل و انتقال سفرها آسوده گردند.اى شنونده! اگر دل خود را به منظره‏ هاى زيبايى كه در بهشت به آن مى‏ رسى مشغول دارى، روح تو با اشتياق فراوان به آن سامان پرواز خواهد كرد، و از اين مجلس من با شتاب به همسايگى اهل قبور خواهى شتافت. خداوند با لطف خود من و شما را از كسانى قرار دهد كه با دل و جان براى رسيدن به جايگاه نيكان تلاش مى ‏كنند.

منبع:نهج البلاغه/خطبه165

قسم به عشق، جدایی ز آشنا سخت است
جدایی از سحر و محفل دعا سخت است

برای دیده شب زنده دار خود گریم
قسم به اشک سحر، دوری از بکا سخت است

صفای هر دل عاشق، مرو مرو رمضان
دوباره رویت دلهای بی صفا سخت است

بیا مرو که شیاطین دوباره می آیند
بدون جلوه تو انس با خدا سخت استقسم به عشق،

جدایی ز آشنا سخت است

جدایی از سحر و محفل دعا سخت است