روح و ریحان

از پری تا پرواز کاری از سایت اسک دین

حتماً بخوانید، خیلی زیباست.

مدیران ایرانی با غفلتی نابخشودنی، از شرکت انگلیسی اتکینز برای انجام پروژه های کلان در کشور دعوت می کنند و با عباراتی دهان پرکن، مانند، شرکت بین المللی و معمار سرشناس بین المللی و… به استقبال این شرکت می روند.

مركز تعطيلات، سرگرمي وخريد پديده شانديز در زميني به مساحت تقريبي 500.000 متر مربع و با زير بناي 1.000.000 متر مربع در قالب 8 كاربري در حال احداث ميباشد .اين مجموعه درصدد است به بزرگترين مركز خريد،تفريح وگذران اوقات فراغت در ایران تبديل شود.شركت انگلیسی اتكينز جهت طراحي مجموعه ی فوق انتخاب شده است. به ادعای مدیران این پروژه، مركز تعطيلات؛سرگرمي وخريد پديده شانديز با يك ميليون مترمربع زير بنا جزو پروژه هاي كلان چند عملكردي فرا ملي می باشد.

غرب چگونه می تواند آرام و بی سر و صدا در نظام اجتماعی ایران تغییری که می خواهد ایجاد و آن را بطور نامحسوس دگرگون کند؟ در نظام ارزشی انقلاب اسلامی، بر خلاف نظام شاهانه یا فئودالی و نظام سرمایه داری، عناصری چون برتری جویی، جاه طلبی و کسب منزلت از طریق ثروت و قدرت، مصرف گرایی و فردگرایی دیگر ارزش نبود تا جایی که این عناصر را حضرت امام (ره) از ارزش های “طاغوت” نامید، بعد از پیروزی انقلاب و اتمام دوران دفاع مقدس با یک تغییر ارزش جدی در روابط اجتماعی ایران روبرو هستیم که همین تغییر ارزش از جمله تهدیدهای جدی برای کشورهای غربی و اروپایی محسوب می شد و اسلام با ظهور مجدد خود توانسته بود در جنگ تمدن ها نگرانی های زیادی را در مقابله با نظام های طاغوتی برای آنها ایجاد کند….

ادامه »

پاک و منزه است خالق آسمان ها و زمین و هر آنچه در آنهاست.خدایی که هر چیز را به قدر و اندازه ای معلوم آفرید. آب ها را به قدر تشنگی موجودات نازل کرد. باران را از آسمان فرو فرستاد، ولی در هر رودی به اندازه ظرفیتش جاری کرد. خداوندا! هر آفریده ای را نزد تو ارزشی معیّن است. تو قدرت بی منتهایی که روزی هر کس را به اندازه معلوم، بر او نازل می کنی که اگر بیشتر به او ببخشی، همانا طغیان می کند و به راستی که تو به حال بندگانت آگاه و بینایی.

خداوندا! تنها تویی که قدر و ارزشت بی نهایت است و در حساب نمی گنجد. خدایا! تنها تویی که قَدْرت را هرگز نمی توان آن گونه که هست، دانست و شناخت.

خداوندا!تو را به قدر و عظمت بی نهایتت سوگند می دهم، یاری ام کن که قدر نعمت های بی شمارت را بدانم و سپاس گزار تو باشم. یاری ام کن که درباره آنچه به من عطا کرده ای، هرگز اسراف نکنم و آفریده های ارزشمند تو را هدر ندهم. خدایا! پناه می برم به تو از اینکه لحظه های زندگی ام را بیهوده تلف کنم. پناه می برم به تو از اینکه عمر گران بهایم را که والاترین نعمت توست، در راه خطا سپری کنم.

خدایا! مبادا از اسراف کنندگان در گناه باشم. مبادا از آن کسانی باشم که بر خویشتن زیاده روی روا داشته اند.مبادا جوانی ام را، حیاتم را و تمام فکر و نیرویم را به جای آنکه در راه شناخت خود و خالق خویش به کار بندم، در راه هوای نفس و پیروی از ابلیس هدر دهم. خداوندا! شیطان، اعمال اسراف کنندگان را در نظرشان زیبا می نمایاند.می دانم که تو اسراف کنندگان را دوست نداری،حتی آنان که در انفاق کردن اسراف می کنند.

پروردگارا! پناهم بده. مبادا از آنان باشم که روز قیامت، بر سر می کوبند که چرا عمر خویش را در گناه و غفلت از یاد خدا هدر داده اند.یاری ام کن که هرگز از اسراف کنندگان نباشم؛ چه آنان که نعمت های پروردگارشان را اسراف می کنند، چه آنان که به بندگان تو ستم می کنند و چه آنان که غرق در گناهند. همانا اسراف کاران، برادران شیطانند. و من پناه می برم به خدای خویش از اینکه پیرو شیطان باشم.

سپاس ها و ستایش ها همه از آنِ خداوند است؛ خدایی که بندگان خویش را به میانه روی در کارها سفارش و راه میانه روی را نیز بر آنان آشکار کرده است. پاک و منزّه است خدایی که بندگانش را به امن و آسایش فرامی خواند، سلام بر آنان که پیرو راه راست و هدایتند.

در این گردونه ی عالم
شهادت و سوختن و عشق ورزیدن مقدس است
عبادت کردن و قربانی شدن هدف است
و این اختیار ملکوتی به خود انسان واگذار شده است
این راه سوزان و آتشین و عشق شهادت را

خود انسان باید به اراده و اختیار خود بپیماید
و ارزش و همیت آن نیز در این اختیار نهاده شده است
همه ی عالم و همه ی مخلوقات خدا را عبادت میکنند
اما عبادت یک عاشق دلسوخته
که خود با پای خود به قربانگاه عشق آمده است
تا سراپای وجودش را به خاطر معشوق بسوزاند
با عبادت اجباری مخلوقات دیگر تفاوت دارد

به‌رغم تحریم‌ها علیه ایران در حوزه‌های حیاتی مانند دارو، فعالیت شرکت‌هایی که کالای مصرفی دارند نه‌تنها کمرنگ نشده که شدت نیز گرفته است. چون ساده‌ترین راه برای خروج ارز از یک کشور فروش کالا به آن است و چه بهتر که این کالا، کالایی مصرفی باشد که به دنبال آن هیچ فناوری یا دانشی به کشور مقصد منتقل نشود.
گروه جگ نرم مشرق - در عصر حاضر که ارتباطات در شکل نوینی از دیپلماسی به نام دیپلماسی عمومی(Public Diplomacy) مشتمل گردیده، هر روزه بر شقوق مختلف آن افزوده و پیکره دیپلماسی عمومی فربه می گردد.

بر این اساس امروزه دیپلماسی غذایی به عنوان یکی از شقوق رایج دیپلماسی عمومی محسوب و از کارکرد بسیار بالایی در فرایند اعمال قدرت برخوردار می باشد.

دیپلماسی غذایی را چنین تعریف می کنند: «هنگامی که دولتی تصمیم بگیرد غذا را با استراتژی دیپلماسی عمومی اش ترکیب کند، خروجی دیپلماسی غذایی(gastrodiplomacy) است.» اگرچه این مفهوم قدیمی است اما در دوران اخیر واژه ای برای آن در نظر گرفته شده است. پل راکوور(Paul Rockower) دیپلماسی غذایی را فتح قلب ها و ذهن ها از طریق اشتهاء می داند. در واقع دیپلماسی غذایی که به آن دیپلماسی آشپزی(Culinary diplomacy) و سیاست غذایی(politics of food) نیز گفته می شود نوعی از دیپلماسی عمومی است که در آن غذا به عنوان ابزاری برای تفاهم میان فرهنگی و به امید بهبود تعاملات و همکاری ها در سطحی بالاتر که همان سطح دولت - دولت است(به نسبت سطح دولت - عامه) مورد استفاده قرار بگیرد. امریکایی ها اصل شناخته شده ای در دیپلماسی عمومی دارند: «با ما آشنا شوید، ما را دوست خواهید داشت.( to know us is to love us)»، در سال های اخیر تایلندی ها و کره ای ها به عنوان پیشتازان دیپلماسی غذایی در آسیا این اصل را کمی تغییر داده اند، آن ها می گویند: «ما را بچشید، ما را دوست خواهید داشت.(to taste us is to love us)».

پیتزا نمونه ی آشنای دیپلماسی غذایی است، همچنان که اسپاگتی …

ادامه »