روح و ریحان

ای امام عابدان شب زنده دار، غم فراق علقمه و عاشورا،
چگونه بر پیکر تب دارت نهیب می زد، آن زمان که در ابتدای اسارتت،
زخم های گلگون قدم هایت را به شمارش نشستی؟

ای امام زمزمه های عاشقانه شب، سفرت پرباران!

خدایا از فضل خود نصیبم کن تا دل از حسد پاک دارم
و بر هر که از خلق نعمت بخشیدی حسد نبرم و
هر نعمتی که به دیگران ارزانی داشتی
( مانند دین، عافیت دنیا، تقوی، فراخی روزی ، آسانی امور)
برای خود، بهتر و نیکوتر از آن را امید داشته باشم،
یعنی مایوس نباشم که از آن نعمت ها به من ارزانی داری و
مرا از غم حسد برهانی.(از مناجات امام سجاد(ع))