روح و ریحان

آموزش و پرورش سنگ بنای آینده‌ کشور است. اگر مشکلاتی در زمینه‌های اخلاقی و رفتاری، علمی، اعتماد به نفسِ ملی و عمومی و در زمینه‌های گوناگون دیگر در سطح جامعه پدیدار گردد، در ریشه‌کاویِ آن معضلات در نهایت به آموزش و پرورش می‌رسیم. اگرچه آموزش و پرورش از مراکز دیربازده است، اما بازده آموزش و پرورش یک بازده حیاتی، تعیین‌کننده و ماندگار است. زیرا اگر آموزش و پرورش در یک کشور ارتقاء پیدا کند و اصلاح شود، در اقتصاد، سلامت و بهداشت، محیط زیست، مرگ و میر، باروری، زیبایی و هنر، در رفتارهای گوناگون مردم در سطح جامعه با یکدیگر، و فراتر از همه‌ی اینها، در دین، فلسفه و اخلاق تأثیر خواهد گذاشت.
«آن چیزی که امروز بیش از همه باید در آموزش و پرورش به آن توجه شود، اعتقاد اسلامی و عمل اسلامی است که باید در دانش‌آموزان احیاء گردد.این بدان معناست که اگر کودکی از یک خانواده‌ بی‌اعتقاد و بی‌مبالات نسبت به عمل و اعتقاد اسلامی به مدرسه می‌آید و وارد محیط تحت تصرف و تسلط آموزش و پرورش می‌شود؛ یا کودکی از یک خانواده ای‌ می‌آید که آنها اعتقاد و مبالاتشان هم نسبت به افکار و عمل اسلامی بد نیست، اما به خاطر بی‌سوادی و کمبودهای فکری و روانی والدین، توانایی اثرگذاری روی طفل را ندارند، باید در محیط تعلیم و تربیت مدرسه آن خلأها جبران شود؛ یعنی این کودک، هم علماً، هم عملاً، هم اعتقاداً، به یک آدم متدین تبدیل شود.» (بیانات رهبر معظم انقلاب در جع مسئولان آموزش و پرورش 25/10/1370)
فرزندان وقتی وارد محیط جدید و تاثیرگذاری به نام مدرسه می شوند، این مکان تربیتی است که بسیاری از تحولات فکری و اخلاقی و دینی او را شکل خواهد داد و هیچ تحولی؛ چه مثبت، چه منفی در جامعه صورت نمی‌گیرد، مگر این‌که معلم و دستگاه تعلیم و تربیت در آن نقش اساسی دارد. اگر در یک جامعه‌، آموزش و پرورش فعال، پُرنشاط، متعهد، دارای احساس مسؤولیت، مبتکر، عالم و پُرانگیزه داشته باشد، بدون شک در سطح کشور تأثیر بنیانی خواهد گذاشت.

منبع:سایت فرهنگ نیوز