روح و ریحان

در این گردونه ی عالم
شهادت و سوختن و عشق ورزیدن مقدس است
عبادت کردن و قربانی شدن هدف است
و این اختیار ملکوتی به خود انسان واگذار شده است
این راه سوزان و آتشین و عشق شهادت را

خود انسان باید به اراده و اختیار خود بپیماید
و ارزش و همیت آن نیز در این اختیار نهاده شده است
همه ی عالم و همه ی مخلوقات خدا را عبادت میکنند
اما عبادت یک عاشق دلسوخته
که خود با پای خود به قربانگاه عشق آمده است
تا سراپای وجودش را به خاطر معشوق بسوزاند
با عبادت اجباری مخلوقات دیگر تفاوت دارد

به‌رغم تحریم‌ها علیه ایران در حوزه‌های حیاتی مانند دارو، فعالیت شرکت‌هایی که کالای مصرفی دارند نه‌تنها کمرنگ نشده که شدت نیز گرفته است. چون ساده‌ترین راه برای خروج ارز از یک کشور فروش کالا به آن است و چه بهتر که این کالا، کالایی مصرفی باشد که به دنبال آن هیچ فناوری یا دانشی به کشور مقصد منتقل نشود.
گروه جگ نرم مشرق - در عصر حاضر که ارتباطات در شکل نوینی از دیپلماسی به نام دیپلماسی عمومی(Public Diplomacy) مشتمل گردیده، هر روزه بر شقوق مختلف آن افزوده و پیکره دیپلماسی عمومی فربه می گردد.

بر این اساس امروزه دیپلماسی غذایی به عنوان یکی از شقوق رایج دیپلماسی عمومی محسوب و از کارکرد بسیار بالایی در فرایند اعمال قدرت برخوردار می باشد.

دیپلماسی غذایی را چنین تعریف می کنند: «هنگامی که دولتی تصمیم بگیرد غذا را با استراتژی دیپلماسی عمومی اش ترکیب کند، خروجی دیپلماسی غذایی(gastrodiplomacy) است.» اگرچه این مفهوم قدیمی است اما در دوران اخیر واژه ای برای آن در نظر گرفته شده است. پل راکوور(Paul Rockower) دیپلماسی غذایی را فتح قلب ها و ذهن ها از طریق اشتهاء می داند. در واقع دیپلماسی غذایی که به آن دیپلماسی آشپزی(Culinary diplomacy) و سیاست غذایی(politics of food) نیز گفته می شود نوعی از دیپلماسی عمومی است که در آن غذا به عنوان ابزاری برای تفاهم میان فرهنگی و به امید بهبود تعاملات و همکاری ها در سطحی بالاتر که همان سطح دولت - دولت است(به نسبت سطح دولت - عامه) مورد استفاده قرار بگیرد. امریکایی ها اصل شناخته شده ای در دیپلماسی عمومی دارند: «با ما آشنا شوید، ما را دوست خواهید داشت.( to know us is to love us)»، در سال های اخیر تایلندی ها و کره ای ها به عنوان پیشتازان دیپلماسی غذایی در آسیا این اصل را کمی تغییر داده اند، آن ها می گویند: «ما را بچشید، ما را دوست خواهید داشت.(to taste us is to love us)».

پیتزا نمونه ی آشنای دیپلماسی غذایی است، همچنان که اسپاگتی …

ادامه »

امیر مؤمنان علی علیه السلام می فرمایند:

اگر با چشم دل به آنچه كه از بهشت براى تو وصف كرده‏ اند بنگرى، از آنچه در دنياست دل مى‏ كَنى، هر چند شگفت ‏آور و زيبا باشد، و از خواهش‏ هاى نفسانى و خوشى‏ هاى زندگانى و منظره‏ هاى آراسته و زيباى آن كناره مى‏ گيرى، و اگر فكرت را به درختان بهشتى مشغول دارى كه شاخه‏ هايشان همواره به هم مى‏ خورند، و ريشه‏ هاى آن در توده‏ هاى مشك پنهان، و در ساحل جويباران بهشت قرار گرفته آبيارى مى ‏گردند، و خوشه‏ هايى از لؤلؤ آب دار به شاخه ‏هاى كوچك و بزرگ درختان آويخته، و ميوه‏ هاى گوناگونى كه از درون غلاف‏ها و پوشش‏ ها سر بيرون كرده‏ اند، سرگردان و حيرت زده مى‏ گردى: شاخه‏ هاى پر ميوه بهشت كه بدون زحمتى خم شده در دسترس قرار گيرند، تا چيننده آن هر گاه كه خواهد برچيند، مهمان داران بهشت گرد ساكنان آن و پيرامون كاخ‏ هايشان در گردشند و آنان را با عسل هاى پاكيزه و شراب‏ هاى گوارا پذيرايى كنند.آنها كسانى هستند كه همواره از كرامت الهى بهره ‏مند تا آنگاه كه در سراى ثابت خويش فرود آيند و از نقل و انتقال سفرها آسوده گردند.اى شنونده! اگر دل خود را به منظره‏ هاى زيبايى كه در بهشت به آن مى‏ رسى مشغول دارى، روح تو با اشتياق فراوان به آن سامان پرواز خواهد كرد، و از اين مجلس من با شتاب به همسايگى اهل قبور خواهى شتافت. خداوند با لطف خود من و شما را از كسانى قرار دهد كه با دل و جان براى رسيدن به جايگاه نيكان تلاش مى ‏كنند.

منبع:نهج البلاغه/خطبه165

قسم به عشق، جدایی ز آشنا سخت است
جدایی از سحر و محفل دعا سخت است

برای دیده شب زنده دار خود گریم
قسم به اشک سحر، دوری از بکا سخت است

صفای هر دل عاشق، مرو مرو رمضان
دوباره رویت دلهای بی صفا سخت است

بیا مرو که شیاطین دوباره می آیند
بدون جلوه تو انس با خدا سخت استقسم به عشق،

جدایی ز آشنا سخت است

جدایی از سحر و محفل دعا سخت است

آماده شو…

آماده شو بهر آن قیام سرخ اهورایی
چیزی نمانده تا آن ظهور سبز مسیحایی
…
چیزی نمانده…

اللهمّ عجّل لولیک الفرج