روح و ریحان

اعتدال در تفریح
درخواست عمر از خدا (براي بندگی)
پذیرش مسئولیت در حد توان
همنشینی و استفاده از عالمان
انجام واجبات
نرمی و مدارا با دیگران
پیروی از الگوهای موفق
اهتمام به امور مسلمانان
هماهنگی کارهای روزانه با اهداف
زندگی حق مدار
عدم اهمالکاری در اجرا تصمیم ها
دعوت دیگران به خویشتن
عدم کرنش در برابر صاحبان قدرت
پیشی گرفتن در کارهای نیک
توجه به سلامت جسم وروان
تلاش برای تقویت ایمان دیگران
ایستادگی در برابر دشمن
انتخاب کوتاه ترین و کم هزینه ترین راه
عهد کلامی و عملی با امام زمان
رویارویی مثبت با مشکلات زندگی
برنامه ریزی در زندگی
پرهیز از کارهای بی فایده
نقل مكان(هجرت) برای حفظ ایمان
اولویت سنجی
دعای مدام برای خیر دنیا و آخرت
عدم کسالت و سستی
پرهیز از کارهای بی فایده
چشم پوشی از لذت های زود گذر
پناه بردن به خدا از کارهای بی‌فایده
آخرت اندیشی وعمل فوری برای آن
همکاری با هدفمندان
هر روز بهتر از دیروز
عمل‌گرایی
توجیه نكردن وسیله با هدف
بسیج امكانات برای کسب بهشت
توجه به نماز اول وقت
توسل به ثقلین
اعتدال در خواب
کوشا و بانشاط
ترک گناهان [1]

——————————

پی نوشت :

[1] . تهیه و ساخت آزمون هدفمندی دینی، پایان نامه کارشناسی ارشد روان شناسی بالنینی، محمدحسین قدیری، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).

هفده ربیع، بهاری ترین فصل اهل زمین است.

در نیلوفرانه قدوم ختم رسل، برای روشنی دیدگان
جد عزیزش، نور در دیدگان منتظر آینه هاپراکنده اند؛

نور عالم گیر صادق آل احمد را!
مولای عطوفی آمده است که در تاریکی شبانه کوچه های
مدینه، به رسم علی علیه السلام ، انبان نان فقیران بنی ساعده را بر دوش می گرفت.

زبانش از ذکر خدا لبریز بود و بیش تر روزهایش به روزه سپری شد.
پینه دستانش، آشنای دیرینه بستان های مدینه بود.

آری! صادق آل محمد صلی الله علیه و آله ؛ آمده است؛
صابر راه حق و رئیس مذهب عشق، آمده است.

قدومش گلباران!

وقتی كه پیامبراكرم صلی الله علیه وآله و سلم در شب معراج به آسمان چهارم رسید، فرشته ای را دید كه لوحی در پیش روی خود نهاده و در آن نگاه می كند و مانند رودی اشك از دیدگان می ریزد.

آن ملك متوجه حضور رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم درآسمان چهارم نشد و لذا جبرئیل با بال خود براو زد و هنگامی كه ملك متوجه شد، بلافاصله ركاب آن حضرت را بوسید ، تعظیم و اكرام نمود و عرض كرد: یا رسول الله مرا معذور دارید، چرا كه نور زیادی از این لوح متصاعد بود و به همین جهت من متوجه حضور شما نشدم.

آن حضرت فرمودند: در این لوح چه چیزی نوشته شده است؟ ملك عرض كرد، در این لوح نوشته است: لا اله الا الله، محمد رسول الله، علی ولی الله. سپس ملك گفت كه من دو ركعت نماز بجا آورده ام كه بیست هزار سال طول كشیده است.

به امر خدا پنج هزار سال در قیام و پنج هزار سال در ركوع و پنج هزار سال در سجود و پنج هزار سال درحال تشهد بودم. حالا ثواب این نماز را به شما هدیه می كنم به امت شما. حضرت باز فرمودند كه امت من احتیاج به نماز تو ندارند. پس بدان كه به عزت خدا هر كس از گناهكاران امت من یك بار صلوات بفرستند، ثواب آن از بیست هزارسال طاعت تو برتر است.

منبع:آمالی صدوق، ج 3، ص 429/ لثالی الاخبار،ج3، ص 429

ای سپید بزرگ آیین! آمدی
و دندان‏های سیاهی را در هم شکستی.

آمدی و آفتاب، باطن شکوهمندت را
در آسمان نبوت، برای همیشه گستراند.

آمدی و طاق کسرای ظلم فرو ریخت.
آمدی و رودخانه ‏های تباهی، در بستر سیاهشان خشکیدند.

آمدی وبه یمن آمدنت آتشکده ‏ها
به خاموشی تن دادند.

ای پیام ‏آور آسمان‏های وسیع!
پرنده‏های دلمان را به تو سپرده‏ ایم
و آیین سپیدت را عاشقانه به ترنم آمده ‏ایم.

نفس‏های زلالت که بر پنجره‏های زمین پاشید،
گلدان‏های یگانه ‏پرستی بر تاقچه‏ های جهان به گل نشست.

آمدی و رشته ‏های بت‏ پرستی،
با دست‏های عادلت، پنبه شد.

آمدی و کوچه‏ های تیره و تارمکه را
باران ستاره های نور فراگرفت.

پیامبر(ص): «پاره ای از تن من در خراسان دفن خواهد شد، هر مومنی او را زیارت کند خداوند عزوجل بهشت را بر او واجب می کند.»